Światło w tunelu

TAM GDZIE ZALEGA WIECZNY MROK

To czeka w mroku metra. Sprytne jak szczur i ciche jak nietoperz. Czeka, aż księżyc wzniesie się ponad wieżowce Nowego Jorku, aż zapadnie noc i zapanuje cień, czeka, by wyrwać się na ulicę.

CZEKA NA CIEBIE

Porzucone niegdyś u bram piekła, szybko dorasta i szuka własnej drogi do czynienia zła. Rozgląda się, przeszukuje twoje myśli, zagląda w twoje sny. Obejrzyj się, a dojrzysz płonące ślepia. Zrób krok, a nie zawrócisz z drogi prowadzącej tam, gdzie śmierć jest wybawieniem, a głód i żądze nie zaznają zaspokojenia. Już jesteś niewolnikiem. Jesteś orężem zła.

JUŻ NIE MOŻE SIĘ CIEBIE DOCZEKAĆ

„W natłoku wszelakich naśladownictw i niemal plagiatów Skipp i Spector stworzyli powieść, która jak kolejka górska przemyka nad szarzyzną. Kolejka ta mknie po ostrzu brzytwy, a na dodatek nie ma barierek w wagonikach. Pasażer musi sam zadbać o własne bezpieczeństwo. Strach dopada go dopiero potem”.
K.E. Wagner

„Wykorzystujący wszystkie chwyty, mknący jak meteor horror dla tych, którzy mają odwagę (i mocne żołądki)”.
T.E.D. Klein