KIEDY ODCHODZĄ

Książka „Kiedy odchodzą…” jest narracją osób dotkniętych samobójstwem.

Odpowiadają na pytanie „co się stało” i „w jaki sposób sobie z tym poradzili”, gdzie szukali wsparcia i siły, aby „chciało im się dalej żyć”. Opisy są dosłowne bez pudrowania rzeczywistości. Bohaterowie w różny sposób dotknięci śmiercią samobójczą podzielili się swoim doświadczeniem. Nierzadko opisy są drastyczne- zdarzenia te i sytuacje takimi jednak były.

Rozmówcy podzieli się „kawałkiem” swojego życia, które najczęściej brutalnie zostało zaskoczone przez tych, których już nie ma. Pozostał po nich jednak ślad na całe życie.

• Jak potoczyły się losy sześcioletniej dziewczynki, która znalazła  nieruchomego tatę  w kuchni?
• Jak potoczyły się losy mężczyzny, który na chwilę wyjechał z domu z siedmioletnim synem, a po powrocie z wycieczki obaj znaleźli matkę i żonę wiszącą w salonie?
• Gdzie znaleźli siłę, aby to przetrwać i dalej żyć?

Świadectwa bohaterów są dla nich samych autoterapią i współdzieleniem się swoją traumą i niesamowitą walką o siebie i swoje dalsze życie. Książka „Kiedy odchodzą…” nie ma pretensji naukowych. Autor jest słuchaczem, w pewnym sensie kronikarzem tych zdarzeń, jest jedynie między narratorem – nie ocenia, nie oskarża, nie wyciąga pochopnych wniosków.

W poszukiwaniu sensu życiowych zdarzeń pomocni dla Czytelnika mogą być paneliści, którzy skomentowali na łamach książki historie bohaterów…

Ta książka sama „mówi” do Czytelnika i to on ostatecznie zdecyduje czy chce ją potraktować jako poradnik czy też nie. Książka w zamiarach autora ma być sama w sobie „tabletką” z jednej strony szokującą – stąd drastyczne opisy narratorów nie zostały ocenzurowane – z drugiej zaś strony dającą otuchę, nadzieję i wsparcie na przyszłość.